اندروید وان نامی است که امروزه بسیار به گوش میرسد. در این مقاله قصد داریم به توضیح این نسخه از اندروید و ویژگیهای آن بپردازیم.
تعدد نسخههای اندروید باعث میشود بسیاری از کاربران در شناخت هر نسخه و ویژگیهای آن با مشکل مواجه باشند. اکنون اندروید ۸ که با نام اوریو شناخته میشود، جدیدترین نسخه از این سیستمعامل است؛ با این حال شاید نامهایی مانند اندروید خالص، اندروید گو و اندروید وان را بارها شنیدهاید و از تفاوتهای آنها اطلاعی ندارید.
باتوجه به معرفی گوشیهای جدیدِ نوکیا با سیستمعامل اندروید وان در کنگرهی جهانی موبایل بارسلون ۲۰۱۸، این پرسش در ذهن مخاطبان شکل گرفته است که تفاوت این نسخه با دیگر نسخههای موجود چیست؟ در ادامه قصد داریم به این موضوع بپردازیم.
در ابتدا گوگل برای ارائهی تجربهی اندروید خالص به کاربران جدیدِ بازارهای نوظهور، از برنامهی جدید خود تحت نام اندروید وان پردهبرداری کرد. این برنامه نخستین بار در کنفرانس توسعهدهندگان I/O 2014 معرفی شد.
در واقع اندروید وان به دستگاههایی اطلاق میشود که توسط شرکای گوگل تولید میشوند و از نسخهی خالص اندروید بهره میبرند. برای شناسایی چنین گوشیهایی، برچسبی با نوشتهی «AndroidOne» در قسمت پشتی گوشی قرار میگیرد تا کاربر از صلاحیت سیستمعامل و نبودِ اپلیکیشنها و سرویسهای غیر گوگلی اطمینان حاصل کند.
هدف گوگل از اجرای این برنامه، تسهیل کردن روند انتشار بهروزرسانی برای طیف وسیعتری از کاربران است. اساساً بین برنامهی یادشده و برنامهی نکسوس شباهتهایی وجود دارد. در گذشته، گوگل برای ارائهی تجربهی خالصِ اندروید، با همکاری شرکای سختافزاری اقدام به فروش مستقیم گوشیهای پرچمدار اندروید میکرد؛ حال برنامه اندروید وان این موضوع را به شرکای سختافزاری سپرده است و آنها میتوانند با بهرهگیری از این نسخه، دستگاههای خود را با تجربهی اندروید خالص، مستقیماً به فروش برسانند.
اکنون این نسخه از سیستمعامل اندروید بهجای اینکه تنها در بازارهای نوظهور عرضه شود، طیفی جهانی را شامل میشود. نمودِ بارز این موضوع را میتوان در کنفرانس اخیر شرکت نوکیا بهوضوح مشاهده کرد؛ این شرکت فنلاندی جزو نخستین سازندههایی است که قصد دارد تمامِ گوشیهای خود را تحت پوشش این برنامه عرضه کند.
نکتهی مهم دربارهی این نسخه از اندروید، نبودِ هرگونه شخصیسازی، پوستهی سفارشی، اپلیکیشن جانبی و سرویس اضافه است که معمولاً تولیدکنندگان اندروید با دستگاههای خود عرضه میکنند.
اندروید وان بهعنوان خالصترین شکلِ اندروید توصیف میشود. باتوجه به این موضوع و طبق گفتهی گوگل، کاربر بهترین نسخهی اندروید را تجربه خواهد کرد. اندروید وان در کنار ارائهی ویژگیهای اصلی سیستمعامل، تنها برنامهها و سرویسهای گوگل را بهصورت پیشفرض در خود دارد؛ این موضوع دقیقاً همان چیزی است که گوگل با دستگاههای نکسوس عرضه میکرد؛ با این تفاوت که اکنون وظیفهی ساخت محصولات سختافزاری را شرکای گوگل انجام میدهند.
البته اندروید وان از نظر ظاهر تفاوتهایی با گوشیهای گوگل پیکسل دارد. هنگامی که این شرکت از گوشیهای پیکسل رونمایی کرد، علاوه بر ویژگیهای اصلی اندروید، برخی از شخصیسازیها مانند پیکسل لانچر و اپلیکیشن دوربینِ پیکسل را در آن به کار برده بود. حال از این جهت که موارد فوق تنها مختص گوشیهای پیکسل هستند، نمیتوان انتظار موجود بودنِ آنها را در دیگر دستگاهها داشت.
مجموعه اپلیکیشنها و خدمات گوگل مانند، گوگل الو، یوتیوب، مپس و… در گوشیهای اندروید وان، بهصورت پیشفرض وجود دارند. همچنین تمامی گوشیهای اندروید وان، Google Play Protect هستند. توسط این برنامه، تمامی اپلیکیشنهای موجود روی گوشی، برای حصول اطمینان از وجود امنیت و عملکرد درست، مورد بررسی قرار میگیرند.
گوشیهای اندروید وان برای بهرهگیری کامل از گوگل اسیستنت، بهینه شدهاند؛ بنابراین شما میتوانید از این دستیار صوتی برای انجام کارهایی مانند فرستادن پیام برای دوستان، راهنمایی مسیریابی و… استفاده کنید.
طبق گزارش گوگل، تمام دستگاههایی که با اندروید وان عرضه شوند، حداقل تا ۲ سال و حداکثر تا ۳ سال میتوانند از دریافت آخرین نسخهی سیستمعامل اندروید اطمینان داشته باشند. این بدان معنا است که اگر شما دستگاهی با اندروید اوریو خریداری کنید، حداقل تا اندروید Q میتوانید از دریافت بهروزرسانیها اطمینان داشته باشید. نکتهی مهم دربارهی بهروزرسانی، انتشار مستقیم آن از طرفِ گوگل است؛ از اینرو هیچگونه نیازی به دخالت تولیدکنندگان وجود ندارد.
شاید عجیب به نظر برسد؛ اما اندروید وان امکان پشتیبانی از قطعات سختافزاری دستگاهها را نیز فراهم آورده است. از آنجا که تنوع زیادی بین دستگاههای اندرویدی وجود دارد، امکان بهرهگیری از امکانات سختافزاری امری مهم و ضروری بهشمار میرود. حال به لطف اندروید وان، تولیدکنندگان میتوانند از طریق نرمافزار به کنترل ویژگیهای سختافزاری بپردازند.
برای نمونه، در اچتیسی یو ۱۱ لایف (HTC U11 Life)، فریم فشاری این دستگاه امکان انجام برخی از وظایف را فراهم کرده که این موضوع بهواسطهی پشتیبانی نرمافزاری از سختافزار محقق شده است. همچنین امکان نصب اپلیکیشن اختصاصی دوربین وجود دارد. شیائومی می ای وان (Xiaomi Mi A1) نمونهای است که از این ویژگی را دوربین دوگانه خود به کار برده است.